Austriart

  • Literatura
  • Muzyka
  • Film
  • Teatr
  • Sztuki piękne
  • Filozofia
  • Recenzje
  • Wywiady

Bądź z nami na bieżąco!

Najnowsze artykuły

  • Tadeusz Rittner | Moje życie 20 kwietnia 2021
  • Chwila mrocznych odczuć [Peter Handke „Godzina prawdziwych odczuć”] 30 stycznia 2020
  • Świat jest słabszy od wiersza [Wiersze Ericha Frieda] 15 stycznia 2020

Austriart

  • Literatura
  • Muzyka
  • Film
  • Teatr
  • Sztuki piękne
  • Filozofia
  • Recenzje
  • Wywiady
Film, Recenzje,

W oczekiwaniu na lepsze dni [„Mrok” Recenzja]

by Szymon Pietrzak26 października 2018no comment
Kadr z filmu "Mrok" (2018) | reż. Justin P. Lange

Kadr z filmu "Mrok" (2018) | reż. Justin P. Lange

Mrok to opowieść o dwojgu niewinnych dzieci, które muszą odnaleźć metaforyczną drogę wyjścia z przerażających kanadyjskich lasów. Pełnometrażowy debiut amerykańskiego reżysera Justina P. Lange nakręcono w Stanach Zjednoczonych, ale produkcją zajęli się Austriacy, czego echa odnajdziemy w dość specyficznej filmowej formie.

Wszystko zaczyna się bardzo schematycznie. Starszy człowiek ucieka w panice do miejsca zwanego „Czarcim Legowiskiem”. Ścigany przez policję listem gończym ignoruje wszelkie ostrzeżenia na temat miejsca, do którego nieubłaganie dąży. Gdy do niego dociera, okazuje się, że jest tu istotnie nieproszonym gościem.

Po kilku minutach filmu historia przybiera całkowicie nowy i świeży wydźwięk.  Las, w którym znajdują się Alex (Toby Nichols) i Mina (Nadia Alexander), dla zewnętrznego świata jest przerażającym i mrocznym tematem tabu, ale dla nich staje się jedynym spokojnym schronieniem przed nieprzyjaznym im społeczeństwem. Oboje w swoim krótkim życiu doświadczyli wszelkiego zła tego świata, pielęgnowali gniew i strach, bliżej im było do dzikich zwierząt. Gdy stopniowo poznają swoje losy, wywiązuje się między nimi najsilniejsza więź, jakiej kiedykolwiek doświadczyli. Wzajemna lojalność, zaufanie i troska jednoczą ich w walce o odzyskanie człowieczeństwa.

Asystent reżysera i operator kamery, Klemens Hufnagl, to filmowiec silnie ukształtowany przez austriacką szkołę filmowa. Mrok czerpie z niej garściami – surowość kadru, powolne budowanie napięcia, narracyjny niepokój. Głucha cisza i akcja zamknięta w praktycznie jednej, zdeformowanej przestrzeni wzbudzają klaustrofobiczne odruchy, a czające się w lesie zagrożenie w nieoczywisty sposób drażni.

Kadr z filmu „Mrok” (2018) | reż. Justin P. Lange

Scenariusz Mroku wykazuje jednak pewne słabości. Relacja między bohaterami wydaje się momentami zbyt chaotyczna, opieszale skonstruowana – jednak grający ich aktorzy robią wszystko, żeby było autentycznie i bardzo ratują sytuację. Szesnastoletnia Nadia Alexander potrafi być przerażająca mimo dość kiepskiej charakteryzacji, a kiedy przychodzi czas ujawnić jej niewinną twarz ofiary – zagarnia sobie całą empatię widza. Dobre aktorstwo nie pomoże jednak w każdej sytuacji. Trudno nie zauważyć irytujących niedopowiedzeń w opowiadanej historii, a brak umiejscowienia czasowego zaburza narrację.

Kadr z filmu „Mrok” (2018) | reż. Justin P. Lange

Twórcom udaje się jednak przede wszystkim uciec przed gatunkowymi stereotypami. Dzięki odwróconej konwencji dostajemy przede wszystkim dramat psychologiczny, opisujący poważną traumę. Czasem jednak pozostaje niesmak, gdy uświadomić sobie, że tak przeraźliwie mocny temat włożony w ramy dreszczowca, może zostać niewłaściwie zinterpretowany przez widzów. Film na pierwszy rzut oka ma straszyć, z czasem pojawia się jakieś gore, ale pod koniec przeradza się w trzymający w napięciu thriller. Mam nadzieję, że nikt nie wyjdzie z seansu zawiedziony, tylko dlatego, że film go zbyt słabo przestraszył.

Kadr z filmu „Mrok” (2018) | reż. Justin P. Lange

Justin P. Lange stworzył bardzo inteligentny film. Zastanawia się nad skutkami przemocy i gniewu. Podstawia nam lustro, w którym mamy zobaczyć, że jesteśmy częścią społeczeństwa, które skazuje ofiary na izolację i spycha je w najmroczniejsze zakamarki duszy. Pokazuje, że wykluczenie i niesprawiedliwość tworzy tylko więcej przemocy i nienawiści. Na szczęście obraz amerykańskiego reżysera daje nadzieję na lepsze dni. Nigdy wszak nie jest za późno na ratunek, nawet z największego dna ludzkiej egzystencji.


Film można zobaczyć w ramach 3. Przeglądu Horrorów Fest Makabra, który rozpoczyna się 26 października 2018 r. Więcej informacji o filmie znaleźć możn tu.


Recenzję prezentujemy dzięki uprzejmości magazynu FILMAWKA.


Mrok (2018) | 95 min | horror | reż. Justin P. Lange | Fantaspoa International Fantastic Film Festival 2018: Najlepszy scenariusz

film austriackifilmografia austriackajustin p langemrokthe dark
Poprzednie

Więcej niż kino | Viennale ’18

25 października 2018
Następne

Nawet anioły upadają [„Angelo” Recenzja | Viennale 2018]

28 października 2018

Odpowiedz Anuluj pisanie odpowiedzi

Bądź z nami na bieżąco!

Zainstagramuj się!

Instagram post 2285847955801296003_13484373947 🐥 #zostańwdomu Przesyłamy Wam najserdeczniejsze życzenia spokoju i zdrowia na te Święta! Obyśmy już wkrótce mogli dumać na zielonej trawce jak ci zakochani z pocztówki 🌼

#wielkanoc2020 #easter2020 #ostern2020 #austriartpl #loveaustria #stayhome #bleibzuhause #familytime #relaxtime
Instagram post 2274016222709735075_13484373947 #zostańwdomu #bleibzuhause 
How are you, guys? We're diving into Daniel Kehlmann's novel "Die Vermessung der Welt" 🤓 Any extra reading suggestions? Share it with us!

#readingtime📚 #austriartpl #literaturaaustriacka #bookworm #bookstagrampl #czytambolubie #staysafe #readinggoodies #książkoholik #loveaustria
Instagram post 2269993397166442036_13484373947 📘 Pani Justyna Sobolewska @sobolewskaj dziś wspomina Rilkego. My Światowy Dzień Poezji chcemy uczcić wierszem Else Lasker-Schüler. Niech da nam wytchnienie.

World Poetry Day 2020. Else Lasker-Schüler translated by Wanda Markowska. Give us a rest ❤ #currentlyreading

#poetryoftheday #elselaskerschüler #poem #wierszempisane #dzieńpoezji #czytamcodziennie #kochamypoezję #womanpoetry #womanpower #kobietypiszą #gedichtdestages #deutschegedichte #austriartpl #classicpoetry #worldpoetryday
Instagram post 2261748977057073683_13484373947 Drodzy czytelnicy, krótka informacja: książka znaleziona na jednym z mokotowskich śmietników, gdzieś między plastikiem a bioodpadami. Spacerujcie uważnie 😊 "FRANZ KAFKA. KOSZMAR ROZUMU" Ernsta Pawla. ❤

#franzkafka #garbage #booklovers #bookstagrampl #bookworm #czytambolubie #proza #wielcypisarze #bestwriters #bestfindings
Instagram post 2250334328549870967_13484373947 Oto i on. Znaleziony na Wielkim Antykwariacie Warszawskim w @kinoiluzjon. Wolfgang Georg Fischer. Dobra niedziela z serią "Nike" 👈 @wydawnictwoczytelnik

#wgfischer #bookstagrampl #bookworm #literaturaaustriacka #bestbooks #czytamy2020 #fleamerket #bookmarket #usedbooks #czytelnik
Instagram post 2249407981229149438_13484373947 📘 Claudio Magrisa przedstawiać nie trzeba. Habsburgów również. Czym jest mit wyjaśniać nie trzeba. Co jednak, gdy powyższe elementy złożymy w jedną całość? 〰️ "Mit Habsburski" jest przede wszystkim historią owej miłości do porządku i zatrzymuje się, być może z przesadą dyskrecją, na progu odkrycia chaosu. [...] Mit błyszczy tylko wtedy, kiedy ulega demistyfikacji jego urok rodem z kartonowych dekoracji. 〰️ Tymi słowami Claudio Magris wprowadza czytelnika do trzeciego wydania książki "Mit Habsburski w literaturze austriackiej moderny" - tomu, którym i my właśnie możemy się cieszyć. Swój debiut dzieło miało w 1963 roku. Jak wygląda austriackie "zawieszenie w powietrzu" sprzed 57 laty? Czy tezy Magrisa przetrwały próbę czasu?

Już w najbliższy czwartek, 27 lutego o godz. 18 w Austriackim Forum Kultury, spróbujemy wszyscy na to pytanie odpowiedzieć. @afkwaw

Nasz "Mit..." na tle plakatu Jakuba Zasady (2019) 😍

#claudiomagris #mithabsburski #bookstagrampl #bookworm #czytanietopasja #afkwaw #austriartpl #spotkanieliterackie #weekendvibes #czytamy2020
Więcej i więcej... Śledź nas na Insta!

Najnowsze artykuły

  • Tadeusz Rittner | Moje życie

    Tadeusz Rittner | Moje życie

    20 kwietnia 2021
  • Chwila mrocznych odczuć [Peter Handke „Godzina prawdziwych odczuć”]

    Chwila mrocznych odczuć [Peter Handke „Godzina prawdziwych odczuć”]

    30 stycznia 2020
  • Świat jest słabszy od wiersza [Wiersze Ericha Frieda]

    Świat jest słabszy od wiersza [Wiersze Ericha Frieda]

    15 stycznia 2020
  • Antoni Wit wraca do Mahlera

    Antoni Wit wraca do Mahlera

    20 grudnia 2019
  • Król tańczy [Kaiser Maximilian I – Lieder, Chansons, Tänze | PER-SONAT Recenzja]

    Król tańczy [Kaiser Maximilian I – Lieder, Chansons, Tänze | PER-SONAT Recenzja]

    7 grudnia 2019
  • Peter Handke | Odczyt noblowski [ANGIELSKI]

    Peter Handke | Odczyt noblowski [ANGIELSKI]

    7 grudnia 2019
  • Peter Handke | Odczyt noblowski [NIEMIECKI]

    Peter Handke | Odczyt noblowski [NIEMIECKI]

    7 grudnia 2019
  • Nieszczęście po austriacku [Peter Handke „Krótki list na długie pożegnanie”]

    Nieszczęście po austriacku [Peter Handke „Krótki list na długie pożegnanie”]

    4 grudnia 2019
  • Młodzieńczy Mozart [Recenzja Mozart Jurowski]

    Młodzieńczy Mozart [Recenzja Mozart Jurowski]

    2 grudnia 2019
  • Anton Bruckner w drodze na Monsalvat [Recenzja Bruckner/Wagner Andrisa Nelsonsa]

    Anton Bruckner w drodze na Monsalvat [Recenzja Bruckner/Wagner Andrisa Nelsonsa]

    29 listopada 2019

Tagi

3 tage in quiberon austriacka kinematografia austriackie forum kultury austriacki jazz beethoven dramaturgia austriacka elfriede jelinek etiuda&anima festiwal nowe horyzonty filharmonia narodowa film austriacki film dokumentalny franz kafka georg trakl gustav mahler heldenplatz horyzonty trakla joseph haydn kinematografia austriacka kino austriackie kino europejskie literatura austriacka literatura XXI wieku literatura XX wieku michael haneke muzyka austriacka muzyka klasyczna narodowy instytut fryderyka chopina noc trakla peter turrini plac bohaterów poezja austriacka rechnitz ruth beckermann styx teatr austriacki teatr jaracza w łodzi thomas bernhard walc waldheima waldheims walzer warszawski festiwal filmowy western wolfgang amadeusz mozart zielone kłamstwa z miłości
  • O NAS
  • Redakcja
  • Call for papers
  • Kontakt

© 2019 AUSTRIART. Wszelkie prawa zastrzeżone. Wykorzystywanie materiałów wymaga zgody redakcji.