Przeglądanie przez kategorie

Recenzje

Maestro Antoni Wit i solista Dietrich Henschel w Filharmonii Narodowej w Warszawie | fot. DG Art Projects
Muzyka, Recenzje,

Antoni Wit wraca do Mahlera

Gustav Mahler pod Antonim Witem? To wystarczało, żeby czekać z wypiekami na twarzy na sobotni koncert. Niecierpliwość dopełniał solista Dietrich Henschel, znany choćby z płytowego nagrania Pasji św. Mateusza pod Nikolausem Harnoncourtem czy Des Knaben Wundenhorn pod Philippem Herreweghem.
Kadr z filmu "Missing People" w reż. Béla Tarr
Film, Recenzje,

Przekraczając granice [Missing People reż. Béla Tarr | Wiener Festwochen 2019]

Podczas tegorocznej edycji tradycyjnego wiedeńskiego festiwalu poświęconemu sztuce teatralnej “Wiener Festwochen” mieliśmy okazję zapoznać się z zupełnie nowym projektem reżysera Béla Tarr – Missing People. Najnowszy obraz przypomina hybrydę, to “coś” innego – wydarzenie, instalacja artystyczna, performance. Wielowymiarowe doświadczenie z Wiedniem w tle.
okładka teatr galicji edwarda webersfelda
Recenzje, Teatr,

Teatr Galicji Edwarda Webersfelda [Książka „Teatr prowincjonalny w Galicji”]

Do rąk czytelników w ostatnim czasie trafiają dzieła wielkich nazwisk światowej literatury. Wymienić można chociażby Kafkę, Canettiego czy Freuda. Wśród wydawanych dzieł znajdują się i te mniej popularne. Jedną z nich jest Teatr prowincjonalny w Galicji pióra Edwarda Webersfelda, książka opracowana przez jego praprawnuka – Macieja Bylczyńskiego.
Muzyka, Recenzje,

Muss es sein? Es muss sein! [Recital Piotr Anderszewski Recenzja]

Piotr Anderszewski powrócił do Filharmonii Narodowej z niezwykle bliskimi jego sercu Wariacjami na temat walca Diabellego. Pod rękami mistrza późne dzieło Beethovena zamieniło się w wielobarwną opowieść, w której nie brakowało ciętej muzycznej satyry, jak też kontemplacji i głębokiej zadumy. Na dokładkę pianista dorzucił miniatury Schumanna i Jana Sebastiana Bacha dając niezapomniany popis wyobraźni i muzycznej kultury.
grzegorz martt
Literatura, Recenzje, Teatr,

Rechnitz: roztańczona otchłań [„Rechnitz. Opera – Anioł Zagłady” Recenzja]

Milczenie w tej opowieści nie jest złotem. Nie ma też racji, bądź ma ją częściowo ten, kto powiedział, że w największej ciszy powstają największe cuda. Zapomniał dodać, że również największe kłamstwa. W Rechnitz. Opera – Anioł Zagłady na podstawie dramatu Elfriede Jelinek twórcy spektaklu, Katarzyna Kalwat i Wojciech Blecharz, poświadczają, że o tym, o czym nie można mówić, nie tylko nie należy milczeć, ale należy jak najgłośniej krzyczeć.