Autor
Piotr Krzyżanowski
Sekretarz redakcji magazynu AUSTRIART.PL. Romanista, wieloletni dziennikarz i wydawca.
Płodobójcy [„Trzecia opcja” Recenzja]
Żyjemy w świecie prenatalnej kontroli jakości. Rodzić mają się tylko zdrowe dzieci. Czyż nie przypomina to nazistowskiej higieny urodzeń? Trzecia opcja Thomasa Fürhauptera nie pozostawia złudzeń.
Nowy stary Bernhard
Miłośnicy niezwykle dziś w Polsce modnego austriackiego pisarza Thomasa Bernharda nie zawiodą się najnowszą pozycją Wydawnictwa Od Do – dwoma opowiadaniami: Chodzenie i Amras. Lektura mroczna i wymagająca. Czyta się ją jednak z wielką przyjemnością dzięki świetnemu tłumaczeniu Sławy Lisieckiej.
Kantowski recytatyw [Opera „Immanuel Kant” Recenzja]
Bernhard, Kant, Możdżer, Minge, Lach… Wielkie nazwiska, efekt nieudany. Eksperyment wystawienia dramatu Immanuel Kant na deskach operowych niestety nie powiódł się. Szkoda.
Czemu mi nie pomogłeś? [„Z miłości” Recenzja]
Wypaleni w uczuciach, kłamiący w polityce, przerażeni utratą pracy, gubiący ludzkie cechy, a przede wszystkim głusi i ślepi, bo pozbawieni moralnych drogowskazów – tacy są bohaterowie sztuki Petera Turriniego Z miłości wystawionej w Teatrze im. Jaracza w Łodzi.
Na skraju wytrzymałości [Waldemar Zawodziński / Wywiad]
Na polskiej scenie teatralnej znów rozlegnie się szczery i bezkompromisowy głos austriackiego dramaturga – Petera Turriniego. Tym razem w dwugłosie z dyrektorem Teatru im. Stefana Jaracza w Łodzi. O sztuce Z miłości skandalisty austriackiej dramaturgii, roli teatralnego przewodnika i kondycji współczesności opowiada reżyser Waldemar Zawodziński.
Choroba zwana Austrią [„Plac bohaterów” Recenzja]
Niecałe 30 lat po austriackiej prapremierze łódzki Teatr im. Stefana Jaracza wystawił po raz pierwszy polską inscenizację Placu Bohaterów Thomasa Bernharda. Spektakl w reżyserii Grzegorza Wiśniewskiego nie zaskakuje na szczęście nowatorskimi rozwiązaniami z pogranicza performance’u i stawia przede wszystkim na grę aktorską.
Wszędzie obca [„Zapiski z domu wariatów” Recenzja]
Zapiski z domu wariatów, autobiograficzną nowelę austriackiej pisarki Christiny Lavant, opublikowano po jej śmierci. Ten wstrząsający poetycki reportaż ze szpitala psychiatrycznego jest perfekcyjnie skonstruowaną analizą ludzkich emocji, zasad rządzących społeczeństwem i wreszcie wiwisekcją nieszczęśliwej miłości.
Giselle ou pas Giselle? [Spektakl „Giselle” Recenzja]
Giselle stworzona przez Balletto di Roma a wystawiona w Teatrze Wielkim w ramach IX Dni Sztuki Tańca nie ma nic wspólnego z romantycznym oryginałem. Nie jest to ani reinterpretacja, ani nawet dekonstrukcja wspólnego dzieła Adolpha Adama i Teophila Gaultiera.
Barokowe arcydzieło w Polsce [„Armida” Recenzja]
Warszawska Opera Kameralna kupiła wehikuł czasu i przeniosła nas do 15 lutego 1686 roku. Na scenie paryskiego Théâtre Royale wystawiono wtedy Armidę, ostatnie dzieło słynnego, barokowego duetu, kompozytora i librecisty, czyli Jean-Baptista Lully’ego i Philippe’a Quinaulta.
