Musil stworzył nowy rodzaj literatury – eseistycznej, przesyconej refleksją filozoficzną – oraz nową formę filozofowania – swobodną, pełną dygresji wypowiedź, wskazującą rozmaite ścieżki, jakimi mogłaby równie dobrze podążyć myśl. Wymóg ten sam potraktował poważnie.