Austriart

  • Literatura
  • Muzyka
  • Film
  • Teatr
  • Sztuki piękne
  • Filozofia
  • Recenzje
  • Wywiady

Bądź z nami na bieżąco!

Najnowsze artykuły

  • Tadeusz Rittner | Moje życie 20 kwietnia 2021
  • Chwila mrocznych odczuć [Peter Handke „Godzina prawdziwych odczuć”] 30 stycznia 2020
  • Świat jest słabszy od wiersza [Wiersze Ericha Frieda] 15 stycznia 2020

Austriart

  • Literatura
  • Muzyka
  • Film
  • Teatr
  • Sztuki piękne
  • Filozofia
  • Recenzje
  • Wywiady
Literatura, Recenzje,

Kafka bez prawa głosu [„Ostatni proces Kafki” Recenzja]

by Natalia Brzozowska12 września 2019no comment
Fragment okładki "Ostatniego procesu Kafki" Benjamina Balinta

Fragment okładki "Ostatniego procesu Kafki" Benjamina Balinta

Ostatni proces Kafki Benjamina Balinta opowiada o największej ironii losu, jaka mogła spotkać autora Procesu. Nikt nie przypuszczał, że po swojej śmierci sam stanie się uczestnikiem „kafkowskiej sytuacji” bez wyjścia.

Jest rok 2016. Izrael. Zakończył się ostatni, kilkuletni etap procesu o prawa do rękopiśmiennej spuścizny praskiego pisarza żydowskiego pochodzenia tworzącego w języku niemieckim. Spuścizny, którą twórca ze znaną sobie przekorą i świadomością prosił, by po jego śmierci zniszczyć. Nic nie poszło jednak po jego myśli. Prawo najbliższego powiernika jego marzeń, myśli i pisemnej twórczości kazały Maxowi Brodowi oddać światu to, co uważał, że Kafka jest mu winien: geniusz. I tak pod swoją nieobecność, gdzieś na Bliskim Wschodzie, Franz Kafka znalazł się, zupełnie jak jego bohaterowie, w niesmacznym i paranoicznym potrzasku, gdzieś pomiędzy tym, co narodowe, moralistyczne i prywatne.

ostatni proces kafki okładka

„Ostatni proces Kafki” (2019) | Benjamin Balint | Wydawnictwo Agora

Stawka była wysoka. Wiedzieli o tym wszyscy, którzy zaangażowali się w wyrównanie porachunków z Esther Hoffe, kobietą, której Max Brod przekazał w testamencie wszelkie rękopisy Kafki. Po jej śmierci rozpętała się burza. Rozpoczął się kilkudziesięcioletni, będący świadkiem krótkich przerw, proces państw i osób fizycznych, którzy rościli sobie prawo do rozporządzania Kafką. Jak to możliwe?

Batalia o Kafkę wyłoniła na światło dzienne głęboko skrywane instynkty. Listy, notatki i pokaźna korespondencja jednego z największych literackich proroków XX wieku stały się obiektem najbardziej namiętnych rządz, a te trudno okiełznać w obliczu wielkości. Wielkości której przecież można stać się właścicielem

Gdzie powinna spocząć ogromna spuścizna rękopiśmienna po praskim pisarzu żydowskiego pochodzenia tworzącego w języku niemieckim? Kto miał wygrać ten proces? Czy była to Eva Hoffe, córka Esther, która pewnego dnia obudziła się z niemałym niedowierzaniem, gdy dotarła do niej wiadomość, że Biblioteka Narodowa w Izraelu będzie dochodziła swoich, przez wielu uważanych za nieuzasadnione, a w ogóle to wątpliwych racji co do dorobku pisarza? A może Archiwum w Marbach, dumne schronisko największych gigantów literatury i filozofii, żeby wymienić tylko Heideggera czy Sebalda, które z niezachwianą pewnością siebie uważało, że jako jedyni dysponują wykwalifikowaną kadrą naukowców i najnowocześniejszymi technikami archiwizowania dokumentów? A może do Czechów, którzy zachowali w tej sprawie milczenie?

Bez stronniczych zapędów udaje się Benjaminowi Balintowi naszkicować skomplikowaną historię bardzo dziwnego procesu. W przystępny sposób przedstawia argumentacje każdej ze stron postępowania, ostateczne wnioski wyciąga ostrożnie. Opowiada o wydarzeniach, w wir których Kafka wpadł z kretesem, pozbawiony prawa obrony i głosu, wkładany między kolejne stronice pism sądowych jak zwykła zakładka. To jego pierwszy i ostatni proces, sąd nad nim sprawuje wyższa instancja, z tą różnicą, że nie anonimowa, a występująca jako całokształt prawny, złożony z litery, jak i ducha prawa, stojący na straży dóbr intelektualnych, naukowej dociekliwości i historycznej rzetelności.

Przy lekturze Ostatniego procesu Kafki wszyscy po części odrabiamy wymowną i sugestywną lekcję, jaką udzielają nam kolejne rozdziały kafkowskich przypowieści, pełne niepokoju, zagrożenia, rezygnacji. Nikt chyba nie spodziewał się, że ofiarą jej prawideł stanie się sam autor. Ktoś musiał posiąść Franza K., bo choć prosił o zniszczenie swych dzieł, został pewnego dnia po prostu wydany.


Ostatni proces Kafki | Benjamin Balint | przeł. Krzysztof Kurek | Wydawnictwo Agora | Warszawa 2019


 

benjamin balintfranz kafkaizraelliteratura austriackaproces
Poprzednie

Polska na Parallel Vienna 2019

10 września 2019
Następne

„Warszawska Jesień” z Langiem, Esslem i Hauf

12 września 2019

Natalia Brzozowska

Pomysłodawca i redaktor naczelna magazynu AUSTRIART.PL.

Odpowiedz Anuluj pisanie odpowiedzi

Bądź z nami na bieżąco!

Zainstagramuj się!

Instagram post 2285847955801296003_13484373947 🐥 #zostańwdomu Przesyłamy Wam najserdeczniejsze życzenia spokoju i zdrowia na te Święta! Obyśmy już wkrótce mogli dumać na zielonej trawce jak ci zakochani z pocztówki 🌼

#wielkanoc2020 #easter2020 #ostern2020 #austriartpl #loveaustria #stayhome #bleibzuhause #familytime #relaxtime
Instagram post 2274016222709735075_13484373947 #zostańwdomu #bleibzuhause 
How are you, guys? We're diving into Daniel Kehlmann's novel "Die Vermessung der Welt" 🤓 Any extra reading suggestions? Share it with us!

#readingtime📚 #austriartpl #literaturaaustriacka #bookworm #bookstagrampl #czytambolubie #staysafe #readinggoodies #książkoholik #loveaustria
Instagram post 2269993397166442036_13484373947 📘 Pani Justyna Sobolewska @sobolewskaj dziś wspomina Rilkego. My Światowy Dzień Poezji chcemy uczcić wierszem Else Lasker-Schüler. Niech da nam wytchnienie.

World Poetry Day 2020. Else Lasker-Schüler translated by Wanda Markowska. Give us a rest ❤ #currentlyreading

#poetryoftheday #elselaskerschüler #poem #wierszempisane #dzieńpoezji #czytamcodziennie #kochamypoezję #womanpoetry #womanpower #kobietypiszą #gedichtdestages #deutschegedichte #austriartpl #classicpoetry #worldpoetryday
Instagram post 2261748977057073683_13484373947 Drodzy czytelnicy, krótka informacja: książka znaleziona na jednym z mokotowskich śmietników, gdzieś między plastikiem a bioodpadami. Spacerujcie uważnie 😊 "FRANZ KAFKA. KOSZMAR ROZUMU" Ernsta Pawla. ❤

#franzkafka #garbage #booklovers #bookstagrampl #bookworm #czytambolubie #proza #wielcypisarze #bestwriters #bestfindings
Instagram post 2250334328549870967_13484373947 Oto i on. Znaleziony na Wielkim Antykwariacie Warszawskim w @kinoiluzjon. Wolfgang Georg Fischer. Dobra niedziela z serią "Nike" 👈 @wydawnictwoczytelnik

#wgfischer #bookstagrampl #bookworm #literaturaaustriacka #bestbooks #czytamy2020 #fleamerket #bookmarket #usedbooks #czytelnik
Instagram post 2249407981229149438_13484373947 📘 Claudio Magrisa przedstawiać nie trzeba. Habsburgów również. Czym jest mit wyjaśniać nie trzeba. Co jednak, gdy powyższe elementy złożymy w jedną całość? 〰️ "Mit Habsburski" jest przede wszystkim historią owej miłości do porządku i zatrzymuje się, być może z przesadą dyskrecją, na progu odkrycia chaosu. [...] Mit błyszczy tylko wtedy, kiedy ulega demistyfikacji jego urok rodem z kartonowych dekoracji. 〰️ Tymi słowami Claudio Magris wprowadza czytelnika do trzeciego wydania książki "Mit Habsburski w literaturze austriackiej moderny" - tomu, którym i my właśnie możemy się cieszyć. Swój debiut dzieło miało w 1963 roku. Jak wygląda austriackie "zawieszenie w powietrzu" sprzed 57 laty? Czy tezy Magrisa przetrwały próbę czasu?

Już w najbliższy czwartek, 27 lutego o godz. 18 w Austriackim Forum Kultury, spróbujemy wszyscy na to pytanie odpowiedzieć. @afkwaw

Nasz "Mit..." na tle plakatu Jakuba Zasady (2019) 😍

#claudiomagris #mithabsburski #bookstagrampl #bookworm #czytanietopasja #afkwaw #austriartpl #spotkanieliterackie #weekendvibes #czytamy2020
Więcej i więcej... Śledź nas na Insta!

Najnowsze artykuły

  • Tadeusz Rittner | Moje życie

    Tadeusz Rittner | Moje życie

    20 kwietnia 2021
  • Chwila mrocznych odczuć [Peter Handke „Godzina prawdziwych odczuć”]

    Chwila mrocznych odczuć [Peter Handke „Godzina prawdziwych odczuć”]

    30 stycznia 2020
  • Świat jest słabszy od wiersza [Wiersze Ericha Frieda]

    Świat jest słabszy od wiersza [Wiersze Ericha Frieda]

    15 stycznia 2020
  • Antoni Wit wraca do Mahlera

    Antoni Wit wraca do Mahlera

    20 grudnia 2019
  • Król tańczy [Kaiser Maximilian I – Lieder, Chansons, Tänze | PER-SONAT Recenzja]

    Król tańczy [Kaiser Maximilian I – Lieder, Chansons, Tänze | PER-SONAT Recenzja]

    7 grudnia 2019
  • Peter Handke | Odczyt noblowski [ANGIELSKI]

    Peter Handke | Odczyt noblowski [ANGIELSKI]

    7 grudnia 2019
  • Peter Handke | Odczyt noblowski [NIEMIECKI]

    Peter Handke | Odczyt noblowski [NIEMIECKI]

    7 grudnia 2019
  • Nieszczęście po austriacku [Peter Handke „Krótki list na długie pożegnanie”]

    Nieszczęście po austriacku [Peter Handke „Krótki list na długie pożegnanie”]

    4 grudnia 2019
  • Młodzieńczy Mozart [Recenzja Mozart Jurowski]

    Młodzieńczy Mozart [Recenzja Mozart Jurowski]

    2 grudnia 2019
  • Anton Bruckner w drodze na Monsalvat [Recenzja Bruckner/Wagner Andrisa Nelsonsa]

    Anton Bruckner w drodze na Monsalvat [Recenzja Bruckner/Wagner Andrisa Nelsonsa]

    29 listopada 2019

Tagi

3 tage in quiberon austriacka kinematografia austriackie forum kultury austriacki jazz beethoven dramaturgia austriacka elfriede jelinek etiuda&anima festiwal nowe horyzonty filharmonia narodowa film austriacki film dokumentalny franz kafka georg trakl gustav mahler heldenplatz horyzonty trakla joseph haydn kinematografia austriacka kino austriackie kino europejskie literatura austriacka literatura XXI wieku literatura XX wieku michael haneke muzyka austriacka muzyka klasyczna narodowy instytut fryderyka chopina noc trakla peter turrini plac bohaterów poezja austriacka rechnitz ruth beckermann styx teatr austriacki teatr jaracza w łodzi thomas bernhard walc waldheima waldheims walzer warszawski festiwal filmowy western wolfgang amadeusz mozart zielone kłamstwa z miłości
  • O NAS
  • Redakcja
  • Call for papers
  • Kontakt

© 2019 AUSTRIART. Wszelkie prawa zastrzeżone. Wykorzystywanie materiałów wymaga zgody redakcji.